Por mi, bestoj estas senfina fonto de miro.
Ĉie en la mondo, troviĝas bestoj kiuj devis adaptiĝi al diversaj vivkondiĉoj.
Kompreni kiel bestoj funkcias, vidi kiel ili unikas, kaj kiel ili adaptiĝis al siaj vivkondiĉoj, estas pasio por mi.
La ekvilibro kaj konkurenco inter bestoj estas ankaŭ fonto de senfina akcidenta kreemo.
Kaj estas fonto de senfina scivolemo:
"Kiel kelkaj birdoj ekkomencis trinki sangon?"
"Kiel polpoj povas ŝanĝi sian koloron tiom rapide?"
Verdire, mi interesiĝas pri ĉio kio vivas.
Sed bestojn interesas min pli ol la aliaj vivformoj.
Unue ĉar mi ŝatas aferojn kiuj moviĝas kaj povas sufiĉe rapide adaptiĝi al sia medio.
Tio pli facilas kaptas mian atenton, kaj mi memoras ilin pli bone.
Due, ĉar ekzistas natura ĉarmeco en bestoj, kion mi ne povas facile klarigi.
Eble estas instinkto trovi bestojn belaj kaj interesaj, ĉefe la junajn.
Sed pro tio, mi miras ke ne pli da homoj interesiĝas pri bestoj.
Informoj pri bestoj ofte estas konsiderataj por infanoj, sed laŭ mi tio ne justas.
Bestoj lernigas pri biologio kaj pri ekologio, kio estas ne nur tre interesa, sed ankaŭ tre grava por kompreni la mondon kie oni estas.
Ekzemple, tro da homoj ne komprenas la gravecon de lupo por reguligi la sintenon kaj kvanton de cervoj kaj aproj.
Mi vere ŝatus se homoj interesiĝus pli pri bestoj.
Mi povus paroli pri ili al pli da homoj.
La naturo prenis centojn da milionoj da jaroj por krei tiom da miraĵoj.
Ni vivas sur la sama planedo, biologio estas komunaĵo por ĉiuj homoj.
Paroli pri homaj kulturaĵoj (kiel filmoj aŭ muzikoj) estas multe malpli interesa por mi, unue ĉar senfine aperos novaj kulturaĵoj do mankas la sento de unikeco, sed ankaŭ ĉar ili estas tro specifaj al specifaj kulturaj grupoj.
Dum bestoj kaj nia loko en ekologio ligas nin ĉiuj.