Imagu, la lingva problemo ne plu ekzistas. Homoj povas facile komuniki kun ĉiuj, kaj neniu sentas sin limigita pro nesufiĉaj lingvaj kapabloj. Ĉiuj povas esprimi sin je la sama nivelo kaj ne ekzistas avantaĝo al grupo de homoj pro ilia denaska lingvo.
Se la lingva problemo ne estus solvita per Esperanto, ĉu Esperanto mortus? Ĉu Esperanto estus tiam tute eksmoda aŭ tute neutila?
En antaŭa artikolo, mi parolis pri tio ke aŭtomataj tradukiloj (ekzemple tiuj kiuj uzas AI) ne povas tute anstataŭi paroli realvive la saman lingvon (Artikolo 0206). Krom se aŭtomataj tradukiloj ekpovas legi pensojn, ili ne kapablos komuniki tiom bone kiom homoj povas per uzi la saman lingvon.
Hodiaŭ, mi parolas pri tio ke Esperanto ĉiam estos lernata. Eĉ se la lingva problemo ne plu ekzistas, eĉ se ĉiuj homoj bone regas la saman lingvon. Jen miaj argumentoj:
1) Oni povas senti ke oni esprimas sin pli bone per lingvo ol per iu alia, eĉ se oni bone regas ambaŭ lingvojn. Tio facile povas okazi por regulaj planlingvoj. Laŭ mi la plej konvinka argumento, ĉar mia denaska lingvo estas la franca sed mi tamen preferas uzi Esperanton pro la libereco kaj esprimpovo donitaj de ĝia strukturo kaj gramatiko. Mi sentas min plibonigita per povi uzi Esperanton.
2) Lerni lingvon mem estas interese kaj amuze. Estas absolute interese kompreni kiel lingvo funkcias, kaj malkovri kiel vorto estas konstruita. La sento de progreso kiam oni rimarkas ke oni povas kompreni multe pli ol antaŭe estas absolute ĝuinda. Kiel ĉiuj lingvoj, Esperanto donas tiujn sentojn, sed laŭ mi, Esperanto donas ilin pli. Por la cerbo, povi paroli plurajn lingvojn estas tre grave: paroli plurajn lingvoj malrapidigas la aperon de demenco!
3) Oni iĝas parto de komunumo. Povi paroli Esperanton estas forta signo de identeco. Tio pruvas ke oni havas specifajn interesojn aŭ idealojn, kaj ke oni kapablas labori por ili. Oni sentas sin membro de familio, kaj kiam oni hazarde malkovras Esperantiston, oni tre emas paroli al tiu. Tiun senton oni ne havas kiam oni ne estas originala, kiam oni estas nur 1 anstataŭebla ulo el miliardoj, en komunumoj kiuj postulas tre malmulte da investado por esti en ili. En Esperantujo, oni tuj havas valoron en la okuloj de aliaj Esperantistoj, ĉar ni preskaŭ ĉiuj volas ke estu pli da Esperantistoj.
4) Oni povas pli profunde ĝui Esperantajn originalaĵojn per Esperanto. Ene de ĉiuj lingvoj kiuj ekzistas (pli ol 5000), Esperanto estas granda lingvo kun pli da originalaĵoj ol oni havas tempon por profiti dum onia tuta vivo (ĉu vi legis ĉiujn miajn artikolojn?). Simile al homoj kiuj preferas legi librojn en ilia originala lingvo (aŭ spekti videojn en la originala lingvo) malgraŭ la ekzisto de profesie faritaj tradukoj. Kiom longe ekzistos Esperantaĵoj tiom longe ekzistos homoj kiuj lernos Esperanton.
Fakte, estas stulte pensi ke homoj ĉesos lerni lingvojn. Rezulte, estas stulte pensi ke homoj ĉesos lerni helplingvojn kiel Esperanton.